ฮาวทูเจ๋ง! ในแบบ "เต๋อ นวพล" แนวคิดจากเด็กอักษรสู่การเป็นผู้กำกับคนดัง

                    ผมเรียนศิลป์-ภาษา ผู้ชาย 7 ผู้หญิง 15 จนมาเรียนอักษรก็ผู้หญิงเยอะ มันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เราไม่ได้รู้สึกว่ามันคือเพศอะไร มันอยู่ที่ว่าคนเหล่านั้นโอเคหรือเปล่า ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเจอคนที่นิสัยดีก็เลยไม่รู้สึกว่าเราต้องปรับตัวอะไรมากมาย ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงมันเชื่อมกันได้อย่างน่าประหลาด ผู้ชายที่ตัดสินใจมาเรียนศิลป์-ภาษาก็ไม่ได้โลดโผนมาก เตะบอลกันตอนกลางวัน แต่ว่าซอฟต์กันหมด พอมาถึงคณะอักษรก็จะมีทุก Gender ทุกเพศ ทุกวัย ซึ่งก็ไม่มีปัญหาอยู่ดีเพราะว่าทุกคนเหมือนพอเข้าคณะนี้แล้วก้าวข้ามไปหมดเลย ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย