สวัสดีค่า ชาว Dek-D เคยได้ยินกันใช่ไหมคะว่าที่ประเทศเกาหลีใต้เขาก็มีมหา’ลัยที่เปิดสอน “เอกภาษาไทย” ด้วย~ หนึ่งในนั้นก็คือ “ม.เวแด” หรือชื่อเต็มคือ มหาวิทยาลัยฮันกุ๊ก ภาษาและกิจการต่างประเทศ (Hankuk University of Foreign Studies, HUFS) ที่ขึ้นชื่อเรื่องการสอนภาษาต่างประเทศแบบสุดๆ ข่าวดีวันนี้พี่ได้มีโอกาสไปพูดคุยกับนักศึกษาชาวเกาหลีที่เรียนเอกภาษาไทยที่ม.ดังกล่าวอยู่ เหตุผลที่พวกเขาเรียนภาษาไทยคืออะไร เขาคิดยังไงกับประเทศไทยบ้าง วันนี้เราจะได้มารู้กันแล้วค่ะ ><
 

โดฮยอง:  สวัสดีครับ ผมชื่อ ‘คิมโดฮยอง’ ชื่อเล่น ‘ทอม’ อายุ 22 ปี เป็นคนเกาหลีแท้ๆ ครับ ตอนนี้เรียนอยู่ที่ Hankuk University of Foreign Studies เอกภาษาไทย เพิ่งจบเทอมแรกชั้นปีที่ 2 ครับ ^^
 

โดฮยองที่มหา’ลัย
 

ซังยง:  สวัสดีครับ ผมชื่อ ‘อีซังยง’  อี ที่ไม่ใช่คำหยาบนะครับ 555555 เรียกสั้นๆ ว่า ‘ยง’ หรือ ‘สับปะรด’ ก็ได้ อายุ 27 ปี เพิ่งจบจาก Hankuk University of Foreign Studies เอกภาษาไทย เป็นคนเกาหลีเหมือนกันครับ (แอบถามหน่อย ชื่อสับปะรดได้มาจากไหนคะเนี่ย?) อ่อ พี่ปลื้มจิตร์ นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทยเป็นคนตั้งให้ครับ ^^
 

ซังยงกับพี่ปลื้มจิตร์
 

โดฮยอง:  เพราะผมเคยอยู่ประเทศไทย 16 ปีครับ ครอบครัวผมย้ายไปไทยตั้งแต่ผม 4 ขวบ ผมไม่เก่งวิทย์คณิต แต่สามารถพูดภาษาไทยได้ ผมเลยคิดว่าภาษาไทยเป็นจุดเด่นของผมครับ ผมเลือกเรียนเอกภาษาไทยที่เวแดเพราะว่าเป็นมหา’ลัยดัง อาจารย์เก่งมากๆ และคนเกาหลีก็มีคนพูดภาษาไทยได้ไม่เยอะ ผมคิดว่าการเรียนภาษาไทยน่าจะมีประโยชน์ต่อตัวผมในอนาคตครับ
 

โดฮยองที่ อ.หางดง จ.เชียงใหม่
 

ซังยง:  ถ้าให้พูดตามจริง ตอนแรกผมไม่ได้อยากเรียนเอกภาษาไทยครับ ผมแค่เลือกมาเรียนตามคะแนนสอบซูนึง ตอนปี 1 ก็เลยไม่ชอบภาษาไทยเลย แต่พอปิดเทอมมีโอกาสไปเรียนภาษาไทยที่ประเทศไทย ตอนนั้นเป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกของผมเลย ทั้งตื่นเต้นและก็แอบกังวลมากๆ โชคดีมีรุ่นพี่ที่ไปแลกเปลี่ยนที่มศว. เขาแนะนำเพื่อนคนไทยให้ ผมเลยมีเพื่อน ได้ไปเที่ยวเยอะ เพื่อนนิสัยดี ดูแลผมดีมากๆ ตั้งแต่นั้นมา ผมเลยชอบภาษาไทยและประเทศไทยมากครับ
 

ซังยงที่ไอคอนสยาม
 

โดฮยอง:  เรียนภาษาไทยทุกทักษะ ทั้งฟังพูดอ่านเขียน เริ่มจากไวยากรณ์ไทยพื้นฐาน, พยัญชนะ ก-ฮ, สระ, วรรณยุกต์ ฯลฯ อะไรแบบนี้ครับ สำหรับผม วรรณยุกต์ยากมากครับ เพราะภาษาเกาหลีไม่มีวรรณยุกต์ คนเกาหลีเลยไม่สามารถเข้าใจได้ตามธรรมชาติเหมือนคนไทย ตัวผมเองอยู่ไทยมานานก็เพิ่งเข้าใจจริงๆ ตอนอยู่มหา’ลัย เพราะอาจารย์อธิบายหลักควบคู่กับพยัญชนะสูงกลางต่ำ อาจารย์ที่นี่เก่งมากครับ มีอาจารย์หลายท่านที่เป็นคนเกาหลีแต่จบปริญญาเอกที่ประเทศไทย สามารถพูดไทยได้เหมือนคนไทย ถือว่าเก่งที่สุดในทุกประเทศในเอเชียเลย (ยกเว้นไทยนะครับ 555555) ผมยกให้อาจารย์เป็นไอดอลผมเลยครับ
 

          วิชาที่ผมคิดว่ายากที่สุดแต่ชอบที่สุดคือ ไวยากรณ์ไทยระดับกลาง ครับ เป็นการเรียนหลักไวยากรณ์จากตำราของอาจารย์ 3 ท่านคือ พระยาอุปกิตศิลปสาร, วิจินตน์ ภานุพงศ์, นววรรณ พันธุเมธา ซึ่งเขียนอธิบายหลักแตกต่างกัน เช่น เล่มนี้ 'แดง' เป็นคำคุณศัพท์ แต่อีกเล่มกลับมองว่า 'แดง' เป็นคำกริยา อะไรแบบนี้ พวกผมเลยต้องนำเนื้อหาทุกเล่มมาเปรียบเทียบและเขียนรายงานส่งอาจารย์ ซึ่งยากมากกกกๆๆๆ แต่ก็ชอบเพราะว่าทำให้ผมเข้าใจภาษาไทยมากขึ้นเยอะครับ
 

โดฮยองกับกระทงที่ทำเอง
 

ซังยง:  เรื่องเรียนก็ตามที่โดฮยองบอกเลยครับ พวกเราเรียนภาษาไทยตั้งแต่เบื้องต้นจนถึงระดับสูง ตัวผมก็คิดว่าวรรณยุกต์ไทยยากเหมือนกัน เวลาผมอ่านคำไทยต้องนึกเสียงวรรณยุกต์ก่อนจะพูดทุกคำ (หัวเราะ) อีกเรื่องที่ยากไม่แพ้กันคือ การเขียนประโยค เพราะลำดับประโยคเกาหลีเรียงต่างจากของไทย ทำให้ผมไม่คุ้นเคยเท่าไร โชคดีที่อาจารย์ใจดี สนิทกับนักศึกษา ผมเลยสามารถปรึกษาคุยเรื่องเรียนได้ไม่มีปัญหาครับ 
 

           ส่วนวิชาที่ผมชอบคือ วิชาวัฒนธรรมครับ ผมได้เรียนรู้เทศกาลลอยกระทง วันสงกรานต์ ฯลฯ แต่สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดคือ การบวชของชายไทยครับ ผมได้มีโอกาสไปเรียนโครงการระยะสั้นที่ม.ศิลปากร มีครั้งหนึ่งเห็นนักศึกษามาลาอาจารย์ก่อนไปบวช อาจารย์ก็อวยพรให้ ผมเห็นแล้วประทับใจมากครับ 
 

ซังยงที่สมาคมวอลเลย์บอลหญิงไทย
 

โดฮยอง:  คิดว่าระดับกลางครับ ทักษะพูด, ฟัง, อ่านโอเค แต่เขียนเรียงความอาจจะยังไม่เก่งมาก ติดปัญหาที่ไม่ค่อยรู้คำยากๆ พวกคำราชาศัพท์ ข่าวทางการ หรือคำโบราณในบทกลอนครับ
 

ซังยง:  ระดับกลางเหมือนกันครับ ฟังพูดอ่านเขียนค่อนข้างได้หมด จะมีปัญหาแค่ตอนคนไทยพูดเร็ว ฟังไม่ทัน หรือบางครั้งใช้คำที่ไม่รู้จัก โดยเฉพาะคำศัพท์ทางธุรกิจ ยากมากกกครับ
 

โดฮยองเที่ยวกระบี่
 

โดฮยอง:  มีครับ อย่างที่บอกผมเคยอยู่ไทยมาก่อน เคยเรียนรร.ไทยตอนอยู่ ป.5 ด้วย (นอกนั้นเรียนนานาชาติ) ตอนนั้นเรียนไม่ค่อยเข้าใจ ต้องพยายามอย่างหนักเลยครับ แต่ก็ได้รู้จักเพื่อนคนไทยเยอะ การพูดก็พัฒนา รู้จักคำหยาบเยอะเลยครับ 55555 นอกนั้นก็มีเรียนพิเศษกับคุณครูที่เป็นนักศึกษาม.เชียงใหม่ด้วย การเขียนเลยดีขึ้นเรื่อยๆ ผมอยากขอบคุณคุณครูทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 55555
 

ซังยง:  ผมไม่มีพื้นฐานเลยครับ ไม่เคยรู้จักภาษาไทยหรือสนใจเมืองไทยเลยด้วย T.T
 

โดฮยอง:  สำหรับตัวผม คำศัพท์สำคัญที่สุดครับ ผมมักจะหาคำศัพท์ที่ไม่รู้ในบทเรียนมาแปลจากพจนานุกรมและพยายามท่องให้ได้มากที่สุด และก็มีอ่านหนังสือภาษาไทย ฝึกแต่งประโยคไปให้อาจารย์ดู ส่วนทักษะการพูด ผมฝึกโดยการคุยกับเพื่อน เพราะเพื่อนจะคอยช่วยแก้คำให้ และตัวผมเองก็เคยเป็นประธาน “ชมรมคุยคุย” ด้วยครับ ชมรมนี้เป็นของภาควิชาภาษาไทยที่มีไว้ให้นักเรียนที่สนใจภาษาไทยมาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกัน ในชมรมก็มีทั้งคนไทยและคนเกาหลี ไม่ได้เรียนที่เวแดก็มาได้ครับ ชมรมเรามีนัดพบกันอาทิตย์ละครั้ง ปกติก็จะหาหัวข้อมาคุยกัน เรื่องของไทยบ้าง เกาหลีบ้าง ผมก็มีโอกาสได้ทบทวนและเรียนรู้ภาษาไทยเพิ่มจากการคุยที่ชมรมนี่แหละครับ
 

ซังยง:  ส่วนผมชอบฝึกภาษาไทยจากนอกบทเรียนครับ ผมชอบร้องเพลงเลยเรียนภาษาไทยจากเพลง และผมก็ทำงานพิเศษด้วย เช่น งานแปลเอกสาร งานสอนภาษา ล่าม พิธีกร ผมเคยเป็นล่ามให้นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย และเป็นพิธีกรในงาน Thai Festival 2019 ที่โซลด้วยครับ การทำงานทำให้ผมได้เจอคนไทยเยอะและได้ฝึกใช้ภาษาไทยในชีวิตจริง ถึงแม้ผมยังพูดไทยไม่เก่ง แต่ลูกค้าคนไทยใจดีมาก พวกเขาสามารถเข้าใจผม คอยช่วยแก้คำและหลังจบงานก็ติดต่อกับผมเสมอ ภาษาไทยผมเลยพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ครับ
 

ซังยงและนักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย
 

ซังยงที่งาน Thai Festival 2019
 

โดฮยอง:  ผมชอบที่ประเทศไทยอาหารอร่อยราคาถูก ชีวิตชิลล์ ไม่เครียดมาก คนไทยใจดี ผมรู้สึกว่าประเทศไทยเป็นบ้านผม ตอนอยู่เกาหลีผมรู้สึกเกร็งเพราะชีวิตยุ่ง ผมชอบชีวิตที่ไทยมากกว่าเลยคิดว่าถ้าเรียนจบจะกลับไปอยู่ไทยกับครอบครัวที่เชียงใหม่ครับ ผมชอบเชียงใหม่มากกกก อากาศดี เป็นเมืองที่ trendy มากครับ ^0^
 

ซังยง:  ผมชอบสถานที่ท่องเที่ยวครับ ชอบทะเล น้ำตก ภูเขา ผมได้ไปหลายที่เลย เช่น พัทยา ภูเก็ต เชียงใหม่ ปาย กาญจนบุรี ฯลฯ และก็ชอบวัฒนธรรมด้วยครับ ผมได้เรียนรู้มารยาทต่างๆ เช่น การไหว้ การเดิน การกราบ และที่สำคัญที่ไม่พูดไม่ได้เลยคือ คนไทยน่ารักมากครับ ใจดี ช่วยเหลือผมเสมอเลยครับ
 

ซังยงที่พัทยา
 

โดฮยอง:  ผมอยากใช้ภาษาไทยเก่งๆ อยากให้ภาษาไทยเป็นจุดแข็งของผม เพราะผมอยากทำงานที่ได้ใช้ภาษาไทย อาจจะเป็นการแปล การท่องเที่ยว หรืองานบริษัทที่ทำธุรกิจในประเทศไทย และอนาคตก็อยากกลับไปอยู่ประเทศไทยครับ
 

ฝากอะไรถึงเพื่อนๆ ชาวไทยหรือคนที่เรียนภาษาต่างประเทศหน่อย